آیات متععدی در قرآن کریم است که به وجود مقدس امام زمان وغیبت وقیام ایشان اشاره نموده است که باتبیین پیامبر وامامان وسوالات متععد اصحاب وشیعیان از ایشان برای ما روشن میشود. در این قسمت چند مورد از آن آیات را که شیعیان سوال کردند با جواب امامان میآوریم.

مراد از غیب در آیه کیست؟

یحیی بن ابوالقاسم میگوید:در مورد تفسیر آیات شریفه(الم ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین*الذین یومنون بالغیب...)از امام صادق سوال کردم آن حضرت فرمود:

«المتقون شیعة علی(ع)واماالغیب فهو الحجة الغائب وشاهد ذلک قول الله تعالی ویقولون لو لا انزل علیه آیة من ربه فقل انما الغیب لله فانتظرو انی معکم من المنتظرین» بحار الانوار ج51ص52

< مراد از متقون شیعیان امیر المومنین (ع)هستند ومنظور از غیب همان امام غایب است شاهد این ادعا سخن خداست که میفرماید :بگو غیب (ومعجزات)تنها برای خدا(وبفرمان او)است شما در انتظار من باشید من هم با شما در انتظلرم (شما در انتظار معجزات بهانه جویانه ومن هم در انتظار مجازات شما>